Tutoring w OLJ
Czym jest tutoring? Edukacja alternatywna jest coraz bardziej popularna nie tylko na świecie, ale również w Polsce. Instytucje niepubliczne: szkoły prywatne, fundacje, stowarzyszenia, które powstały w ciągu ostatnich 30 lat demokracji w Polsce, działając w tym obszarze, szukają innych, lepszych sposobów nauczania, wdrażając różne pomysły w swoich placówkach. Rodzice również czują większą odpowiedzialność za edukację swoich dzieci, mając możliwość wyboru szkoły czy dodatkowych, różnorodnych zajęć. Zmienia się również wizerunek edukacji publicznej, do której przeciekają innowacje.
Szkoły jezuickie w Polsce i na świecie znane są z łączenia tradycji i nowoczesności. Każda szkoła bierze pod uwagę kontekst społeczny, gospodarczy, kulturalny, regionalny, w jakim funkcjonuje, jak również indywidualne potrzeby uczniów. Te ostanie są realizowane najczęściej w małych grupach lub kontakcie indywidualnym. Troska o indywidualny rozwój ucznia- cura personalis w sposób szczególny realizowana jest w OLJ w tutoringu. Tutoring jest przestrzenią do rozwoju ucznia, która pojawia się w momencie wytyczenia celu rozwojowego, do którego będzie dążył uczeń, a zadaniem tutora jest wspieranie ucznia, odkrywanie talentu, wspieranie potencjału, mobilizowanie i czuwanie nad procesem rozwojowym. W indywidualnym kontakcie uczeń ma możliwość dostrzeżenia swoich mocnych i słabszych stron, zdobycia nowych doświadczeń i nabycia nowych umiejętności. Tutoring pobudza też do ciągłego rozwoju osobistego i coraz lepszego zaangażowania i wykonywania różnych zadań. W pedagogii ignacjańskiej odpowiada to definicji magis, co w języku łacińskim oznacza- więcej, lepiej, bardziej.
Od jakich czynników zależy skuteczność tutoringu? Można to ograniczyć do trzech podstawowych obszarów związanych z tutorem, uczniem i okoliczności zewnętrznych procesu. Rozpoczynając od ostatnich, które może nie mają tak dużego znaczenia, to jest to miejsce odbywania spotkań, czas ich trwania, częstotliwość, zaplecze narzędzi edukacyjnych. Te zewnętrzne okoliczności albo mogą przeszkadzać, albo wspierać proces tutoringowy. Na przykład miejsce odbywania spotkań powinno być komfortowe, przyjazne i na tyle kameralne, by obie osoby czuły się swobodnie. Zakłócającym tutoring może okazać się zbyt duży hałas i ruch innych osób, co może wpływać na dekoncentrację i powodować drażliwość. Uczeń jest czynną stroną procesu. On wyznacza obszar pracy w tutoringu. Otwartość na spotkanie, brzegowe zaufanie i chęć ze strony ucznia bardzo pomagają w procesie. Tutor nie musi poświęcać czasu na pracę nad oporem ucznia, gdy go nie ma albo nie trzeba zmieniać zadania, jeśli jest pełna współpraca i zaangażowanie. Tutor jest osobą kierującą lub regulującą procesem rozwojowym, ma wpływ też na inne czynniki. Może przewidzieć lub przeciwdziałać okolicznościom, ale również mieć wpływ na motywację ucznia. Otwartość tutora, jego zaangażowanie, odpowiedzialność powodują, że uczeń również otwiera się, angażuje i współpracuje. Tworzy się zaufanie, chęć współpracy i odpowiedzialność po obu stronach za określone zadania. Umiejętności komunikacyjne i kreatywność to główne kwalifikacje w pracy tutora. Do umiejętności komunikacyjnych zaliczyć można: aktywne słuchanie, udzielanie informacji zwrotnych, umiejętność afirmacji, zarządzanie czasem i przestrzenią, komunikację niewerbalną, pozytywne nastawienie, umiejętność wyrażania i kontrolowania swoich emocji czy umiejętność zadawania pytań. Każdy proces tutorski jest inny i unikalny. Twórcze podejście tutora, jego kreatywność pozwala na poszukiwanie bardziej odpowiednich metod wspierających rozwój ucznia.
